7 pytań do..

Dzisiejszy wywiad to podróż do różnych światów, pełnych przygód, humoru i bohaterów, których pokocha każdy. Dzisiejszy wywiad to 7 pytań do autorki historii Gosi, Margo, Joanny i Wiktorii. Czy wiecie o kim mowa ? 

Zapraszamy na wywiad z Katarzyna Bereniką Miszczuk ! 

1.     Czy bohaterowie książek Pani autorstwa tworzeni są na czyjąś podobiznę czy może wytworzeni od podstaw?

Wydaje mi się, że chyba żaden pisarz nie tworzy swoich postaci całkowicie od nowa. To jakby stworzyć człowieka. Postać przecież ma jakieś wspomnienia, przeszłość, wady i zalety – nawet jeśli w książce nie wszystkie są przedstawione. Pisarze to obserwatorzy. Podkradamy cechy osób, które znamy, czasami dajemy coś od siebie. Każdy z moich bohaterów ma chociaż mały pierwiastek kogoś kogo znam, albo kiedyś spotkałam. Wydaje mi się, że dzięki temu są dużo realniejsi.

2.     Po przeczytaniu przygód Margo i Wiktorii dostaliśmy zaproszenie do świata Gosławy. Świata, który pełen jest wojny z bogami , ziołolecznictwa i nauki. Skąd pomysł na taką serię ? To jakieś marzenie czy przypadkowy pomysł ?

Pomysł na stworzenie „Kwiatu paproci” pojawił się w mojej głowie jakieś 4-5 lat temu podczas spaceru po Świętokrzyskim Parku Narodowym. Jestem prawdziwym mieszczuchem. W lesie bywam od wielkiego dzwonu. Wtedy, w puszczy, poczułam tą niesamowitą atmosferę lasu. Wystarczy „włączyć” wyobraźnię i każdy szelest może zamienić się w magicznego stwora czającego się za naszymi plecami. W tamtym czasie nic jeszcze nie wiedziałam na temat mitologii słowiańskiej, jednak postanowiłam umieścić jakąś swoją książkę w małej miejscowości w pobliżu takiej właśnie puszczy. Chciałam napisać o czymś, czego jeszcze nie było. Zwykłe wampiry i wilkołaki były zdecydowanie zbyt często używane przez innych pisarzy, dlatego postanowiłam spróbować swoich sił ze słowiańskimi demonami. Przez kolejne lata zbierałam materiały, aż wreszcie poczułam się gotowa, żeby zacząć pisać „Szeptuchę”.

3.     Czy z biegiem czasu, pojawia się chęć powrotu do książki i poprawienia jakiegoś fragmentu ? Napisania go od nowa ?

Z tego powodu staram się nie czytać swoich książek. Kiedy kilka lat temu moje wydawnictwo wznowiło „Wilka” i „Wilczycę” dostałam zielone światło na poprawki. W pierwszej chwili chciałam poprawić praktycznie wszystko. Zmienić każde zdanie. Na szczęście szybko zrozumiałam, że to byłoby niesprawiedliwe dla piętnastoletniej mnie, która wtedy pisała te książki. W efekcie niczego nie poprawiłam. Dlatego teraz po wydaniu staram się ich nie czytać. Tak na wszelki wypadek, jakby naszła mnie chęć na poprawki ;)

4.     Jaki gatunek książek do czytania w wolnej chwili najczęściej gości ?

Czytam dosłownie wszystko. Od powieści fantasy, przez science-fiction, literaturę piękną, reportaże, książki podróżnicze, czy historyczne. Jednak najczęściej jest to chyba fantasy.

5.     Jaką radę dałaby Pani dla osób chcących wydać książkę ?

Przede wszystkim nie wolno się poddawać. Wydanie książki czasami naprawdę długo trwa, więc należy uzbroić się w cierpliwość. Na swoim przykładzie mogę doradzić, żeby po napisaniu książki pokazać ją komuś bliskiemu i posłuchać jego opinii. Sami jako autorzy często tracimy dystans do swojego utworu, albo możemy nie zauważyć jakiegoś logicznego błędu, bo całą historię mamy w głowie. Dlatego warto mieć jakiegoś swojego zaufanego recenzenta.

6.     Liczne spotkania i dobry kontakt z fanami to Pani znak rozpoznawczy. Czy zdarzyły się jakieś szczególne historie, które Pani wspomina ?

Każde spotkanie jest niepowtarzalne. Ciężko mi wybrać jedno, które najbardziej zapadło mi w pamięć. Na pewno duże wrażenie zrobiło na mnie spotkanie w Lipsku w 2016 roku. Po raz pierwszy przemawiałam wtedy na auli do prawie setki osób. Było jednocześnie trochę strasznie i wspaniale. Na szczęście nie zjadła mnie trema.

7.     Jakie są Pani pisarskie plany ? Czytelnicy mogą się spodziewać nowej serii czy może powrotu jak w przypadku Wilka ?

Niebawem, a dokładniej 17 października, w sprzedaży pojawi się powieść „Paranoja”, to druga część cyklu „W lekarskim fartuchu”. Pierwsza, wydana w zeszłym roku miała tytuł „Obsesja”. „Paranoja” opowiada o lekarzu medycyny sądowej – Marku Zadrożnym, który stara się rozwiązać zagadkę tajemniczych samobójstw w Warszawie. W środku powieści znajdziecie dużo humoru, trochę grozy, a przede wszystkim mnóstwo akcji.

Teraz zabieram się za pisanie kolejnej książki, ale na razie nie zdradzę co to takiego :)

Autorce serdecznie dziękuję za poświęcony czas i odpowiedź na nurtujące mnie pytania. Jeśli ten wywiad zachęcił Was do, którejś z książek to zapraszamy na stronę wydawnictwa oraz stronę autorki. 

https://www.gwfoksal.pl

https://www.facebook.com/katarzynaberenikamiszczuk/